18 Yaşında basketbolu bırakıp antrenörlük kariyerime başladığım sıralarda kendime bir söz verdim. Asla pes etme ! Israrcı ve disiplinli bir koç olmaya özen gösterdim. Titizlikle yaptığım çalışmalar çoğu zaman beni şampiyon yapmasa da şampiyon oyuncular yetiştirmeye çalıştım. Sahaya her adım attığımda oyuncularımın gözlerine bakarak konuştum bu sayede hiç birinin yüzü yere bakmadı. Hey sen şunu sakın unutma Basketbol bir yaşam stilidir...